Laatst gingen we op kraamvisite bij hun pasgeboren neefje Dylan en zoals gebruikelijk neem je dan een cadeautje mee voor de baby. Wij dus op zoek gaan naar een leuk cadeautje voor Dylan. Waar ga je die dan zoeken, natuurlijk in een speelgoedzaak.

Daar we in de Achterhoek op bezoek waren zijn we naar het Duitse Bocholt gereden om daar naast nieuwe kleding voor Sanne en Puk ook een leuk baby cadeautje te kopen. Al lopende en zoekende in een van de speelgoedzaken hadden we een leuke knuffel gezien voor Dylan. Sanne was hier ook erg weg van maar we wilde nog even verder kijken in de speelgoedzaak of dat we nog iets anders leuks konden vinden.

En opeens waren we Sanne kwijt. Wij als een gek zoeken in de speelgoedzaak maar we konden haar in eerste instantie niet vinden. Plotseling zagen we Sanne lopen en waar liep ze mee…. Je raad het al de knuffel die wij voor Dylan hadden gezien. Sanne was helemaal in haar nopjes met die knuffel, maar lang duurde het niet tot we haar vertelde dat ze de knuffel terug moest gaan hangen waar ze hem had gepakt. Hevig beledigd en met veel protest hing ze de knuffel terug op zijn plek.

Na nog wat zoekwerk kwamen we tot de conclusie dat we niets hadden gevonden voor Dylan behalve de knuffel waar Sanne zo dol op was.
Sanne mocht uiteindelijk de knuffel pakken en afrekenen aan de kassa. We hadden wel tegen haar gezegd dat de knuffel voor Dylan was.

Goed het verhaal is nog niet afgelopen, maar gaat nog verder. In de meivakantie zijn Sanne en Puk 2 dagen wezen logeren bij Opa Dirk en Anita. Wij als ouders vonden het belangrijk om hun hiervoor te belonen. Immers ze waren 2 dagen en nachten zonder hun trotse pappa of mamma weggeweest. Wij dus opzoek naar een passend cadeau. Na wat gezoek liepen we toevallig bij de knuffels langs en wat zagen we daar hangen… je raad het al de knuffel waar Sanne zo gek op was. Yvonne en ik keken elkaar aan en zeiden: ‘DAT is het !!!!’.

Nou wij er dus twee kopen een witte (voor Sanne) en een beige (voor Puk).

Toen de Sanne en Puk op vrijdagavond thuis kwamen lag er voor beide een cadeautje klaar op de bank. Sanne was er als eerste bij en had het als eerste uitgepakt. Toen ze zag wat het was riep ze: ‘KONIJNTJE !!!!! … eindelijk…’. Puk keek naar haar eigen pakje en schuurde het papier ervan af…ook zei riep: ‘Konijntje !!….hi…hiii…‘.

En wij hadden weer twee hele blije kinderen.