Dit jaar was het wereldcongres van de WFNN (World Federation of Neuroscience Nurses). Het was in Opatija (Kroatië). Het congres was van 17 t/m 21 september 2017. Ik had voor het eerst een presentatie ingezonden en deze is ook beloond om te mogen presenteren.

Het was een lange voorbereiding omdat ik vrij moest vragen bij mijn werkgever en deze niet zo makkelijk te overtuigen was. Verder was het er natuurlijk de financiële kant. Ik had de V&VN gevraagd voor een financiële bijdrage, maar zij wilden niets bijdragen aan dit bezoek aan het congres. Zij gaven de reden dat zij humor geen bijdrage vonden aan dit congres en aan de neurologische professie. Ik was hier erg verbolgen en boos over en ben dit nog steeds. Gelukkig dachten mij internationale collega’s hier heel anders over. Kortom ik heb alles uit eigen zak betaald, maar heb er geen spijt van.

Uiteindelijk was de tijd aangebroken om te gaan. Gepakt en gezakt op naar Schiphol op zaterdag 16 september. Ik vloog via Wenen naar Zagreb. De vlucht naar Wenen was normaal, maar toen ik het vliegtuig zag dat me naar Zagreb zou gaan vliegen begon ik met toch een beetje zorgen te maken. Het bleek een Dash-8 400 te zijn. Voor de niet vliegtuig kenners. Dit is een turbo propeller aangedreven vliegtuig. Nog nooit had ik er in gevlogen en ik hoop dat dit ook de laatste keer was. Man, man wat was het een hobbelig stukje vliegen. Maar uiteindelijk wel veilig aangekomen in Zagreb.
Daar had ik een auto gehuurd en hoefde deze alleen maar op te halen. Zo gezegd zo gedaan. Hups eigen navigatie meegenomen en geïnstalleerd. Adres van het hotel ingetoetst en rijden maar. Uiteindelijk 190 km door een beetje regen, regen, veel regen, harde regen (met nul zicht en dus 70 km/h op de snelweg) en mist gereden naar Opatija.
Het hotel lag pal aan de zee, maar helaas ik zat aan de straat kant. Daarentegen had ik wel een hele mooie kamer waar menig student erg jaloers op zou zijn. Twee-persoonsbed, douche, bad, toilet, bidet en maar liefst twee televisies.

Zondag begon het congres met een mooie opening met veel zang, zowel pop als opera, van een van Kroatische beste zangeressen. Vraag me niet de naam, want die ben ik vergeten.
Na deze opening begon het congres met maar liefst 91 presentaties van zondag t/m donderdag. Hiervan heb ik er zelf 20 bezocht.
Een van die presentaties was die van mij. Ik moest mijn presentatie houden op woensdag en ging over Humor als Verpleegkundige Interventie.
Toen ik begon zaten er pak weg 40 personen. Na een minuut of 5 ging de deur open en stroomde het zaaltje vol en het zat er bom vol. Later eventjes vlug de stoelen geteld en ik kwam op 100 stoelen uit. Wow da’s niet gek voor een presentatie van 15 minuten met daarna een leuke en waarde volle discussie over het gebruik (met name over de do’s en don’ts) van humor. Ik heb werkelijk genoten.

Terugkijkend was Opatija 2017 een mooi congres en heb ik oude vriendschappen hernieuwd en ook nieuwe vriendschappen gemaakt.

WFNN 2017 Opatija (1/2)